“Maymun, noot, mies?!” Een literatuurstudie naar de rol van de moedertaal in het uitbreiden van de Nederlandse woordenschat van leerlingen met een andere moedertaal dan het Nederlands

Een literatuurstudie waarin het schoolsucces van de Turkse en Marokkaanse tweetalige kinderen die in Nederland naar school gaan, centraal staat. De grootte van de woordenschat heeft een bepalende rol wat betreft het hebben van schoolsucces. Daarom is het voor kinderen belangrijk om snel een grote woordenschat op te bouwen. Tot voor kort werd op de Lukasschool in Utrecht “onderwijs met behulp van de eigen taal” (OMET) gegeven. Deze onderwijsvorm werd ook toegepast voor het woordenschatonderwijs. Hierdoor werd zowel de Nederlandse woordenschat als de moedertaalwoordenschat uitgebreid. Tegenwoordig richt men zich op eentalig onderwijs en krijgen bijvoorbeeld de Turkse en Marokkaanse kinderen geen kans meer om op school de moedertaal uit te breiden. Met behulp van een literatuurstudie is onderzocht in hoeverre de Turkse en Marokkaanse kinderen benadeeld worden nu er geen (woordenschat-)onderwijs met behulp van of in de moedertaal gegeven wordt. Om dit te bepalen zijn onder andere de voordelen van tweetaligheid/meertaligheid beschreven, theorieën over het tweetalig mentale lexicon en theorieën over tweedetaalverwerving